พระราชนิพนธ์ของรัชกาลที่ 6 ที่ว่า "แม้หวังตั้งสงบ จงเตรียมรบให้พร้อมสรรพ์" เป็นความจริงมาตลอดประวัติศาสตร์โลก แต่ในศตวรรษที่ 21 วลี 'เตรียมรบ' อาจต้องรวมอาวุธนิวเคลียร์เข้าไปด้วย

ครับ อิสราเอลถล่มอิหร่านตามคาด กระเหี้ยนกระหือรือมานานแล้ว เชื่อว่าเป็นปฏิบัติการร่วมกับสหรัฐฯ แม้สหรัฐฯจะพยายามปฏิเสธ

ข้ออ้างคือทำลายล้างฐานอาวุธนิวเคลียร์ที่อิหร่านกำลังพัฒนา และ "ข่าวกรองบอกว่าอีกไม่กี่อาทิตย์อิหร่านก็จะทำสำเร็จแล้ว"

ปฏิบัติการครั้งนี้สังหารนักวิทยาศาสตร์ในโครงการอาวุธนิวเคลียร์ด้วย

นักวิเคราะห์การเมืองโลกเชื่อว่าอิหร่านไม่ทันตั้งตัวครั้งนี้ เพราะการเจรจากับสหรัฐฯรอบที่ 6 จะเกิดขึ้นในอีกสองสามวัน นี่อาจเป็นแผนลวงของสหรัฐฯทำให้อิหร่านคาดไม่ถึงว่าจะถูกโจมตี

วันต่อมา อิหร่านก็ยิงขีปนาวุธถล่มอิสราเอล ตาต่อตา ฟันต่อฟัน ข้อนี้อิสราเอลก็รู้ แต่จะหาทำแล้วทำไม

นักวิเคราะห์การเมืองโลกหลายคนไม่เชื่อว่าเป้าหมายของงานนี้คือการทำลายอาวุธนิวเคลียร์ มันน่าจะเป็นความพยายามโค่นรัฐบาลอิหร่านมากกว่า

ไม่ว่าจะไปทางไหน เชื่อว่าปฏิบัติการนี้จะยิ่งตอกย้ำให้อิหร่านเดินหน้าสร้างอาวุธนิวเคลียร์ เหตุผลง่ายนิดเดียว เพราะมีแต่ประเทศที่มีอาวุธนิวเคลียร์ในมือเท่านั้น จึงจะไม่ถูกการโจมตีครั้งแล้วครั้งเล่าได้

หากมองไปทั่วโลก ประเทศที่มีอาวุธนิวเคลียร์มักไม่ถูกใครถล่มแบบนี้ง่ายๆ ตัวอย่างชัดเจนที่สุดคือเกาหลีเหนือ

สหรัฐฯอยากถล่มเกาหลีเหนือมานานแล้ว แต่ไม่ทำ เพราะเกาหลีเหนือมีอาวุธนิวเคลียร์อย่างน้อย 50 ลูก และสร้างเพิ่มทุกปี หากเกาหลีเหนือถูกโจมตีจนกลายเป็นหมาจนตรอก อาจส่งขีปนาวุธนิวเคลียร์ลูกสองลูกไปกำนัลสหรัฐฯ ก็ไม่คุ้มแล้ว

อาวุธนิวเคลียร์คืออำนาจต่อรองอย่างหนึ่ง

สำหรับพฤติกรรม 'นักบู๊สู้สิบทิศ' ของอิสราเอล ชาวโลกก็คงได้แต่ส่ายหน้า ทำอะไรไม่ได้จริงๆ เพราะ backup เขาแข็งแกร่งที่สุดในปฐพีจริงๆ

ตั้งแต่ผมเป็นเด็กจนแก่ เห็นสหรัฐฯสร้างภาพมาตลอดว่า อาวุธนิวเคลียร์ควรมีอยู่เฉพาะในประเทศฝ่ายธัมมะเท่านั้น ประเทศมารทั้งหลายไม่ควรมีอาวุธนิวเคลียร์ในมือ เพราะอันตรายมาก สหรัฐฯจึงทำทุกวิถีทางไม่ให้ใครสร้างอาวุธนิวเคลียร์ เพื่อ "สันติภาพโลก"

แต่มาถึงวันนี้ เราก็แยกไม่ออกแล้วว่า ใครคือฝ่ายธัมมะ ใครคือฝ่ายมาร

วินทร์ เลียววาริณ
14-6-25

เมื่อวานนี้ผมอยู่ข้างนอกทั้งวัน ตอนบ่ายๆ ได้ยินข่าวแพทยสภาลงมติ วูบหนึ่งก็นึกว่าจะเขียนเรื่องนี้ผ่านคอลัมน์ The Bartender Series แต่ไม่รู้จะกลับบ้านทันไหม

งานชุดนี้เขียนสะท้อนปัญหาบ้านเมือง คล้ายบันทึกเหตุการณ์ร่วมสมัยต่างๆ ด้วยอารมณ์ขัน ในงานตระกูลเสียดสี (satire) จุดสำคัญคือต้องเขียนทันที และเร็ว

แปลว่ามีเวลาไม่มากที่จะต้องคิดคอนเส็ปต์ และลงมือทำจริง (execution)

ใช่ครับ จะเสียดสีเรื่องอะไร ด่าใครอย่างสร้างสรรค์ ก็ต้องคิดคอนเส็ปต์เสมอ

ผมทำงานในลักษณะบรี๊ฟเช้า-ขายงานลูกค้าบ่ายหรือเย็นมาตลอดชีวิตคนโฆษณา จึงไม่ลนลานเวลาเจองานด่วน ตรงกันข้าม สมองที่กำลังง่วงพลันตื่นขึ้นมาทันทีเหมือนได้รับยาบ้าห้าเม็ด

เพื่อประโยชน์ของการศึกษา ต่อไปนี้ก็คือบันทึกวิธีทำงานของผม

......................

ผมกลับถึงบ้านตอนเย็นหกโมงกว่า เปิดเครื่องคอมพิวเตอร์ อ่านข่าวอีกรอบเพื่อให้เข้าใจ แล้วเริ่มคิดคอนเส็ปต์

ผมไม่อยากใช้คนจริงเป็นตัวละคร เพื่อเลี่ยงปัญหาการถูกฟ้องร้อง จึงต้องสร้างตัวละครมาคุยกับบาร์เทนเดอร์

ในเมื่อเหตุการณ์จริงเกี่ยวกับพวกหมอ ผมก็ต้องรีเสิร์ชค็อคเทลที่เกี่ยวกับหมอ ได้มาสองสูตร ที่คิดว่าใช้ได้คือ The Good Doctor และ Penicillin cocktail

ขั้นต่อไปคือคิดเรื่องเสียบให้เข้ากันอย่างไร้รอยตะเข็บ

ผมนึกว่าตัวละครลูกค้าที่มาคุยกับบาร์เทนเดอร์ควรเป็นใคร คิดว่าน่าจะเป็นหมอ

หลังจากนั้นก็ลงมือเขียนบทสนทนา หักมุมที่ลูกค้าเป็นหมอดู เพื่อที่จะเล่นแก๊กสุดท้ายได้อีกดอก แต่สร้าง deccoy (ตัวหลอก) คือสวมชุดขาว

การเขียนเรื่องแนวเสียดสีจะเร็วและสนุกหากคนเขียนสนุกกับมันด้วย ผมใช้เวลาไม่มากนักในงานส่วนนี้ ผมจะเขียนแบบร่างหยาบๆ ก่อน เพื่ออ่านให้เห็นภาพรวม โทนของเรื่องว่าใช้ได้ก่อนที่จะมาเกลา

หลังจากเขียนร่างบทสนทนาจบแล้ว ก็หยุดก่อน ไปทำภาพประกอบ ผมมีคลังภาพเหล้าชนิดต่างๆ ที่เช่ามา จึงทำส่วนนี้ได้เร็ว

เสร็จแล้วก็กลับมาเกลาเรื่อง ตัดทอนส่วนรุ่มร่ามทิ้ง แล้วเติมมุขเข้าไป ก็จบแค่นั้น

ทุกอย่างจบภายในเวลา 31 นาที

ถ้าเป็น 20 ปีก่อน ผมคงต้องใช้เวลาอย่างน้อย 1-2 ชั่วโมงทำงานชิ้นเดียวกันนี้ แต่ผ่านการฝึกฝนเคี่ยวกรำมานาน ก็สามารถจบงานได้ในเวลาราวครึ่งชั่วโมง

นี่ก็คือการทำงานแบบเร่งด่วน แต่ไม่เร่งรีบ มันเร็ว แต่ไม่รีบ

ผมชอบทำงานแบบนี้เพราะมันท้าทายสมองให้คิดเร็ว สนุกดี

ราตรีสวัสดิ์วันศุกร์

วินทร์ เลียววาริณ
13-6-25

งานชุดนี้รวมเล่มแล้ว 1 เล่ม เล่ม 2 ก็มีมากพอขาย แต่ขี้เกียจทำ

เล่ม 1 = พับผ่า! บาร์เทนเดอร์ มีจำหน่ายแล้วในรูปอีบุ๊ค สนใจดูได้ในเว็บ winbookclub.com หรือ The Meb

(เรื่องนี้มีหลายเวอร์ชั่นมาก นี่เป็นเวอร์ชั่นของเรา ตัวแสดงนำคือท่านรัฐมนตรีรักชาติตามเคย)

ค่ำนี้ข้าพเจ้าขับรถไปตามถนนเจ็ดชั่วโคตร รถติดมาก ได้ยินเสียงไซเรนดังเป็นระยะ ข้าพเจ้ารู้ว่าต้องเกิดเหตุร้ายบางอย่างแน่ๆ

มอเตอร์ไซค์คันหนึ่งผ่านมา ข้าพเจ้าเลื่อนกระจกรถลง ถามเขาว่า "เกิดอะไรขึ้น คานหล่นทับรถใครอีกหรือ?"

"เปล่าครับ"

"แล้วเกิดอะไรขึ้น?"

"ท่านรัฐมนตรีรักชาติถูกผู้ก่อการร้ายจับตัวเป็นตัวประกัน อยู่ในรถบรรทุกข้างหน้า"

"จับเป็นตัวประกันทำไม?"

"เพื่อเรียกค่าไถ่น่ะซี ขอเงิน 100 ล้าน"

"ถ้าไม่จ่ายแล้วจะทำไม?"

"ผู้ก่อการร้ายประกาศว่าถ้าไม่เอาเงิน 100 ล้านมาไถ่ตัวท่านรัฐมนตรี จะราดน้ำมันใส่ท่านรัฐมนตรี แล้วจุดไฟเผาสด"

"น่ากลัวมาก แล้วทำยังไง?"

"ตอนนี้ประชาชนก็เลยรีบระดมกำลังขอเรี่ยไร เพราะเห็นท่าว่าผู้ก่อการร้ายเอาจริง"

"ต้องเรี่ยไรคนละเท่าไหร่จึงจะพอ?"

"อ๋อ! คนละลิตรก็พอครับ"

วินทร์ เลียววาริณ
เล่าใหม่จากขำขันที่ได้ยินมา
13-6-25

(เริ่มเขียน 17.54 น. / เริ่มทำภาพประกอบ 18.15 น. / เสร็จ 18.25 น.)

ร้านเหล้าพับผ่าคืนนี้มีลูกค้าหน้าใหม่ก้าวเข้ามา วัยราว 50 ปลาย เส้นผมสีเทา สวมชุดขาวทั้งร่าง ท่าทางคงแก่เรียน มองปราดเดียว ข้าพเจ้าเดาว่าเขาน่าจะเป็นหมอ

มันเป็นต้นราตรีของวันที่แพทยสภายืนมติลงโทษแพทย์สามคน ด้วยคะแนนเสียงท่วมท้น ข้าพเจ้ารู้สึกว่ามีแสงสว่างที่ปลายอุโมงค์

ข้าพเจ้าถามลูกค้าชุดขาว "ดื่มอะไรดีครับ คุณหมอ?"

เขาเลิกคิ้ว "คุณดูออกเลยหรือว่าผมเป็นหมอ?"

"ใช่"

เขาหัวเราะ "ก็ไม่ผิดนะ"

ข้าพเจ้าถาม "คุณหมอคิดยังไงกับการโหวตเสียงของแพทยสภาในวันนี้?"

"ก็ตรงตามที่ผมคาดไว้ ผมประมาณแล้วว่าตัวเลขน่าจะ 65-66 แทงหวยได้"

"จะดื่มอะไรดีครับ?"

"ผมไม่ค่อยได้ดื่ม บาร์เทนเดอร์เสนอมาซีครับ"

"แก้วแรกผมขอเสนอค็อคเทล The Good Doctor ก็แล้วกัน"

"มีค็อคเทลชื่อนี้จริงๆ หรือครับ?"

"มีจริงครับ ทำด้วยวิสกี้ไรย์ ผสม Amaro กับ Dr Pepper ใส่ส้มฝาน"

"ตกลงครับ"

ข้าพเจ้าชง The Good Doctor แล้วนำไปเสิร์ฟ เขาดื่มหมดอย่างรวดเร็ว บอก "อร่อยมากครับ ขออีกแก้ว"

"งั้นขอเสนอแก้วใหม่เลยดีกว่า คือ Penicillin cocktail"

"Penicillin? ที่เป็นชื่อยาปฏิชีวนะ?"

"ใช่ครับ เพราะวันนี้พวกหมอพิสูจน์ให้คนไทยเห็นว่า การเมืองไทยที่ติดเชื้อมานานสมควรได้รับยาปฏิชีวนะแรงๆ"

"เวรี ดีฟ ตกลง แล้ว Penicillin cocktail ทำยังไงครับ?"

"เป็นส่วนผสมของสก็อตช์ วิสกี้ น้ำมะนาว และ honey-ginger syrup"

ข้าพเจ้าเสิร์ฟ Penicillin cocktail ให้ลูกค้า เขาดื่มแล้วบอก "รสดี หวังว่ามันคงฆ่าเชืิ้อในกระเพาะของผม"

"มันฆ่าเชื้อโรคการเมืองต่างหากครับ"

"ยอดเยี่ยมครับ"

"อีกแก้วไหมครับ?"

"ไม่ดีกว่า ผมต้องไปทำงานต่อ ช่วยเช็กบิลเลย "

"สองแก้วนี้ on the house ครับ วันนี้ร้านพับผ่าฉลอง ให้หมอดื่มฟรี ผมชื่นชมพวกหมอที่ไม่หวั่นอิทธิพลการเมือง รักษาจรรยาบรรณแพทย์"

"ขอบคุณครับ"

ข้าพเจ้าเอ่ย "ยินดีครับ คุณหมอบอกว่าจะต้องไปทำงาน คุณหมอทำงานที่โรงพยาบาลไหนครับ?"

"คุณเข้าใจผิดแล้ว ผมไม่ใช่หมอในโรงพยาบาล ผมเป็นหมอดูครับ ผมรับดูดวง เมื่อหัวค่ำมีนักการเมืองเรียกตัวผมไปดูดวงให้ว่าจะไปรอดหรือไม่"

"แล้วคิดว่าจะรอดมั้ย?"

เขาหัวเราะ "เจอ Penicillin cocktail น่าจะไม่รอดนะ"

วินทร์ เลียววาริณ
12-6-25

..................

หมายเหตุ เหล้าทั้งหมดนี้มีจริง

พับผ่า! บาร์เทนเดอร์ (The Bartender Series 1) มีจำหน่ายแล้วในรูปอีบุ๊ค สนใจดูได้ในเว็บ winbookclub.com หรือ The Meb