• วินทร์ เลียววาริณ
    1 วันที่ผ่านมา

    นานปีก่อนหน้าที่มังกรเซนพระสังฆปริณายกองค์ที่สองแห่งจีน ต้าจู่ฮุ่ยเข่อต้องคำสั่งประหารชีวิตโดยการใส่ร้ายจากเจ้าลัทธิอื่น ๆ นั้น ท่านอาศัยในพื้นที่แถบแม่น้ำแยงซี และมีโอกาสพบชายแปลกหน้าผู้หนึ่ง

    ชายผู้นั้นมีอายุราวสี่สิบปี บอกอาจารย์ฮุ่ยเข่อว่า "ข้าพเจ้ามีโรคภัยคุกคาม ได้โปรดชี้แนะทางสำนึกบาปแก่ข้าพเจ้าด้วยเถิด"

    มังกรเซนแขนเดียวกล่าวว่า "นำบาปของเจ้ามา แล้วอาตมาจะชำระให้"

    ชายผู้นั้นนิ่งไปครู่ใหญ่ กล่าวว่า "ข้าพเจ้าหามันไม่พบ"

    "เช่นนั้นเจ้าก็ได้สำนึกบาปแล้ว!"

    อาจารย์ฮุ่ยเข่อพบว่าชายผู้นี้เป็นคนเฉลียวฉลาดและใฝ่ธรรม ในที่สุดก็บวชให้เขาและกล่าวว่า "เจ้าเป็นอัญมณีที่เปล่งประกาย"

    และนี่เองกลายเป็นชื่อใหม่ของพระใหม่ เซิงค่าน แปลว่า ภิกขุอัญมณี

    ตำนานเล่าว่า นับแต่นั้นอาการป่วยไข้ของพระเซิงค่านก็ค่อย ๆ หายไป

    เซิงค่านติดตามอาจารย์ฮุ่ยเข่อหกปี ซึ่งรวมช่วงเวลาที่อาจารย์ถูกฝ่ายศัตรูตามปองร้าย อาจารย์ได้ถ่ายมอบบาตร จีวร สังฆาฏิที่สืบทอดมาจากพระพุทธองค์ต่อให้เซิงค่าน เป็นพระสังฆปริณายกองค์ที่สามของจีน

    เนื่องจากถูกศัตรูตามล่า ในช่วงเวลาที่วัดวาอารามทางเหนือของจีนถูกทำลาย ในช่วง ค.ศ. 574-577 โดยคำสั่งของจักรพรรดิโจวหวู่ตี้ ห้ามนับถือและประกอบพิธีของศาสนาต่าง ๆ ให้พระคืนสู่ฆราวาส อาจารย์ฮุ่ยเข่อจึงสั่งให้เซิงค่านอยู่ตามป่าเขาจนกว่าจะถึงเวลาเหมาะสม ค่อยออกมาเผยแผ่ธรรมต่อไป

    ประวัติของเซิงค่านรู้กันน้อยมาก ไม่มีใครรู้แน่ว่าท่านมาจากไหน ครอบครัวทำอะไร ราวกับว่าจู่ ๆ ท่านก็ปรากฏขึ้นมาบนโลกเป็นพระสังฆปริณายกองค์ที่สามแห่งจีน

    เซิงค่านกล่าวว่า "ตัวตนที่แท้ย่อมไม่มี 'อื่น ๆ' และ 'ตัวตน' เมื่อจำต้องแยกแยะ เรากล่าวเพียงว่า 'ไม่ใช่สอง' เนื่องจากเมื่อไม่ใช่สอง ทุกอย่างก็จะเหมือนกัน..."

    ท่านสอนว่า "เมื่อจิตไม่ถูกรบกวน ก็เป็นเช่นไม่มีจิต"

    และ "เมื่อรู้แจ้งจากภายใน เราจะไปในความว่างเปล่าแห่งโลก"

    อาจารย์เซิงค่านอาศัยอยู่ตามป่าเขาลำเนาไพรแถบตะวันตกเฉียงใต้ของอานฮุย พเนจรไปตามที่ต่าง ๆ นานสิบปี ท่านมีชื่อเสียงในฐานะผู้เขียนบทกวีเซน ซิ่นซินหมิง (Verses on Faith-Mind / 信心銘) แปลว่า บทกวีความเชื่อแห่งจิต ซึ่งเป็นงานเซนแรก ๆ ที่ใช้เป็นแบบฝึกหัดสำหรับนักศึกษาเซนในยุคต่อมา

    ซิ่นซินหมิง มีกลิ่นของปรัชญาเต๋าแทรกอยู่มาก เช่นเรื่องของสุญตา สอนให้โอบรับทั้งเรื่องดีและไม่ดีในชีวิตอย่างเท่าเทียมกัน ตำราของท่านเป็นเช่นอัญมณีที่ส่องประกายนำทางคนจำนวนมาก

    แนวคิดของท่านเซิงค่านก็เช่นพระโพธิธรรมและอาจารย์ฮุ่ยเข่อ สอนให้ไม่ยึดติดกับทวิลักษณ์ ลืมเรื่องคำพูดและความคิดเสีย เน้นที่ปัญญา ดังที่เขียนไว้ในบทแรกของ ซิ่นซินหมิง คือ

    วิถีทางที่แท้มิใช่เรื่องยาก
    นอกเสียจากว่าเจ้าจะเลือก
    เพียงเป็นอิสระจากความเกลียดและความรัก
    จึงเผยตัวตนที่เข้าใจแจ่มแจ้ง

    ผู้รู้บางท่านตีความหมายของ 'การไม่เลือก' ว่า เซนไม่ยึดติดกับคำพูด การใช้คำพูดคือการทำให้ต้องเลือกและการทำความเข้าใจ นั่นคือกับดักของความคิดอย่างหนึ่ง

    เซียงเหยียนจี้เสียน อาจารย์เซนในศตวรรษที่ 9 กล่าวว่า "เซนก็เหมือนชายคนหนึ่งที่ห้อยตัวเหนือหน้าผาสูงชัน มือของเขาจับแต่อากาศขาแกว่งไปมา มีแต่ปากของเขาเท่านั้นที่กัดกิ่งไม้บนหน้าผานั้น ใครอีกคนหนึ่งอยู่เบื้องล่างถามเขาว่า "ทำไมพระโพธิธรรมจึงมาเมืองจีน?" (หมายความว่า อะไรคือสาระของเซน) ถ้าเขาไม่ตอบ เขาก็ล้มเหลว ถ้าเขาตอบเขาก็จะร่วงลงไปตาย เขาควรทำเช่นไร?

    ข้อความใน ซิ่นซินหมิง นี้มีกลิ่นอายของเต๋าอย่างชัดเจน นอกจากนี้ ยังพูดถึงเรื่องอกรรม (อู๋เหวย) ของเต๋า

    เต๋าเป็นปรัชญาที่ก่อร่างโดยปรมาจารย์เล่าจื๊อราวหนึ่งพันปีก่อนหน้ายุคของเซิงค่าน เนื่องจากเซนได้รับอิทธิพลมาจากเต๋าไม่น้อย ศัพท์หลายคำของเซนจึงยืมมาจากเต๋า แม้แต่คำว่า เต๋า ที่ใช้ในเซน! เต๋า แปลว่า ทางเดิน แต่ในทางเซนมีความหมายถึงธรรมชาติเดิมที่มีอยู่แล้ว พุทธทาสภิกขุอธิบายว่า มันก็มีความหมายทำนองเดียวกับจิตหนึ่งและพุทธะ

    วิถีทางที่แท้หรือทางสายที่สุดของเล่าจื๊อคือความไม่ปรารถนาสิ่งใด ละวางความหยิ่งทระนง ความอาวรณ์ ละทิ้งรูปแบบพิธีการทั้งหลาย

    ปรัชญาเต๋ามองไม่เห็นประโยชน์ของการดิ้นรนแสวงหาสิ่งสูงสุด เห็นว่าความยุ่งยากทั้งมวลที่เกิดขึ้นในโลกเกิดจากการกระทำ จึงสมควรแก้ด้วย อู๋เหวย (การกระทำโดยไม่ฝืน การกระทำที่สอดคล้องกลมกลืนกับธรรมชาติ ไม่ดิ้นรนเพื่อหวังผล)

    สำหรับคนที่ใช้ชีวิตหลายปีในการเดินทางพเนจรเช่นท่านเซิงค่าน หนทางเป็นมากกว่า 'หนทาง'

    ทุกสายทางของชีวิตสามารถเป็นทางสายที่สุดได้ และการไปสู่จุดหมายมิได้อยู่ที่ 'ทาง' หากอยู่ที่ 'ใจ'

    หลังจากถ่ายทอดธรรมให้ศิษย์นาม เต้าซิ่น แล้ว ท่านก็เดินทางเผยแผ่ธรรมไปทั่ว มีลูกศิษย์ลูกหาไม่น้อย

    วันหนึ่งในปี ค.ศ. 606 ยามที่ท้องฟ้าแจ่มใส ต่อหน้าศิษย์ทั้งหลายใต้ร่มไม้ใหญ่ต้นหนึ่ง อัญมณีที่เปล่งประกายในโลกแห่งธรรมมาหลายสิบปีก็ละสังขาร

    หลังจากที่อาจารย์เซิงค่านละสังขารจากโลกไป จักรพรรดิเสวียนจง แห่งราชวงศ์ถังถวายเกียรติท่านโดยสถาปนาท่านในตำแหน่ง เจียนจื่อ (鑑智) แปลว่า ปัญญาแห่งกระจกเงา

    ชีวิตก็คือกระจกเงาสะท้อนให้เห็นสัจธรรมของความเปลี่ยนแปลง

    และชาวเซนย่อมเข้าใจว่า การเปลี่ยนแปลงกับการไม่เปลี่ยนแปลงเป็นการมองต่างมุมของสิ่งเดียวกัน

    เมื่อเข้าใจความแตกต่างของความไม่แตกต่าง ก็เข้าใจเซน

    วินทร์ เลียววาริณ
    7-9-25

    .............................
    จาก มังกรเซน และ Mini Zen (เซนฉบับการ์ตูน)
    หนังสือหมดเมื่อไร จะไม่ตีพิมพ์ใหม่แล้ว
    มังกรเซน Shopee คลิก https://shope.ee/2VUCymbmSh?share_channel_code=6 

    สั่งจากเว็บ https://www.winbookclub.com/store/detail/213/%E0%B8%8A%E0%B8%B8%E0%B8%94%E0%B8%AB%E0%B8%99%E0%B8%B1%E0%B8%87%E0%B8%AA%E0%B8%B7%E0%B8%AD%E0%B8%AD%E0%B8%AD%E0%B8%81%E0%B9%83%E0%B8%AB%E0%B8%A1%E0%B9%88%202%20%E0%B9%81%E0%B8%96%E0%B8%A1%202 

    Mini Zen Shopee https://shopee.co.th/วินทร์-เลียววาริณ-ชุด-Mini-Zen-และ-Mini-Tao-ราคาปก-430.-พิเศษ-350.-พร้อมลายเซ็นนักเขียน-i.90206829.26404344902?xptdk=8bd1c6c6-b9a2-4870-911f-395d10a6c4af 

    1
    • 0 แชร์
    • 17

บทความล่าสุด