เผยแพร่ครั้งแรก 2566 / 288 หน้า

นักเขียน วินทร์ เลียววาริณเปิด ‘ร้านอาหาร’ ในศูนย์อาหาร ‘เฟซบุ๊ค’ ในปี พ.ศ. 2558 เจตนารมณ์คือปรุง ‘อาหาร’ ที่อยากให้คนเสพอิ่มสมอง อิ่มใจ และถ้าอิ่มวิญญาณก็ยิ่งดี

กติกาของศูนย์อาหารนี้คือ ‘แดกด่วน’ ไม่นั่งแช่ ลูกค้ากินไม่มาก แต่กินบ่อย ขี้เบื่อง่าย และไม่ชอบความซ้ำซาก ดังฉะนี้ งานเขียนที่ปรากฏในแฟนเพจเฟซบุ๊คส่วนใหญ่จึงเป็นงานขนาดสั้น

อย่างไรก็ตาม พ่อครัวคนนี้ไม่ทำอาหารตามสั่ง

พ่อครัวปรุงอาหารหลากหลายชนิด รสไม่จัด แต่ไม่ใส่สารกันบูด สารเคมี ไม่มีบอแร็กซ์ ใส่ผงชูรสบ้าง แต่เป็นสูตรธรรมชาติ เสิร์ฟขนมหวาน ไอศครีมบ้าง แต่คอเลสเตอรอลต่ำ โดยรวมเน้นอาหารครบห้าหมู่กับวิตามินเสริมเต็มอัตรา

เมนูส่วนใหญ่ใเปลี่ยนไปเรื่อย ๆ หลายเรื่องเกิดจากความคิดพาไป บ้างก็สะท้อนเหตุการณ์ในบ้านเมือง ณ ช่วงนั้น ๆ บ้างสะท้อนอารมณ์ในวันนั้น เขียนแบบทำจับฉ่าย

ทั้งหมดเป็นข้อเขียนที่คัดสรรมา สั้น และ (พอ)มีสาระ